ระดมกำลังเจ้าหน้าที่ค้นหาชายจิตเวชวัย38ปี-เข้าหาของป่าหายตัว7วัน-คาดจะเดินเตลิดเข้าป่าลึกหาทางออกไม่ได้-เนื่องจากขาดยา-แม่เชื่อยังมีชีวิต

วันนี้( 24 ก.พ.65) กำลังเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหาร ผู้นำท้องถิ่น ป่าไม้ และชาวบ้านร่วม200คน สนธิกำลังกัน ณ บ้านเลขที่ 35 ม.14 บ้านวังเงิน ต.นิคมพัฒนา อ.เมือง จ.ลำปาง จากนั้นได้มีการวางแผน ตรวจพิกัดในพื้นที่ป่าแม่ทรายคำ เพื่อปุพรมทำการค้นหานายธีรวัฒน์ ก้อนคำ หรือ เค อายุ 38ปี ซึ่งเป็นผู้ป่วยจิตเวช ที่หายตัวไปในป่าบริเวณอ่างเก็บน้ำวังวัว ซึ่งอยุ่ท้ายหมู่บ้าน ตั้งแต่วันที่ 18 ก.พ. ที่ผ่านมา รวมระยะเวลา 7 วันแล้วแต่ยังไม่พบตัว จึงได้มีการสนธิกำลังกันอีกครั้งในวันนี้เพื่อออกตามหา

หลังจากที่มีการวางแผน และแบ่งกำลังออกเป็น5ชุด โดยมีชาวบ้านที่ชำนาญในพืนที่เป็นผู้นำทางเข้าไปในป่า โดยเริ่มต้นในจุดที่พบรถจักรยานยนต์ของผู้สูญหายเป็นครั้งสุดท้ายซึ่งอยู่ท้ายอ่างเก็บน้ำ ไปจนถึงจุดที่พบรองเท่าบูธ 1ข้างอยู่บนสันเขาซึ่งห่างจากจุดที่พบจักรยานยนต์ประมาณ 3กิโลเมตร ซึ่งขณะนี้อยู่ระหว่างการปุพรมออกค้นหา

นางน้อย  ทารักษ์ อายุ 57 ปี แม่ของนายเค เล่าว่า ลูกชายเป็นลูกจ้างที่ สวนป่าแม่ทรายคำ วันที่ 18 ก.พ.ตอนเช้าก็ไปทำงานตามปกติ แต่เที่ยงได้กลับบ้านเพราะงานเสร็จแล้วเป็นงานเหมา เมื่อกลับมาบ้านก็ได้นำจอบไปขุดหาแมงมันแถวใกล้ๆบ้านแต่ไม่ได้ จึงกลับเข้าบ้านและนำย่ามพร้อมกับขวดน้ำก่อนที่จะขี่รถจักรยานยนต์ออกไปที่อ่างวังวัวโดยบอกว่าจะไปหาผักหวาน ซึ่งลูกชายก็เคยไปเก็บผักหวานบริเวณดังกล่าวทุกปี หลังจากออกไปแล้วตอนเย็นก็ไม่กลับมา พ่อจึงออกไปตามหาก้พบเพียงรถจักรยานยนต์ที่จอดไว้ท้ายอ่างแต่ไม่พบตัวจึงออกตามหาแต่ไม่พบ จึงกลับมาขอกำลังชาวบ้านส่วนหนึ่งกลับไปตามหาอีกครั้งแต่ก็ไม่พบ

ต่อมาในเช้าวันรุ่งขึ้นผู้ใหญ่บ้านได้ประสานเสียงตามสายของหมู่บ้านขอกำลังชาวบ้านพร้อมเจ้าหน้าที่ป่าไม้ระดมกันออกตามหาอีกครั้งแต่ก็ไม่พบ ต่อมาก็ได้นำทั้งสุนัขดมกลิ่น ใช้พารามอเตอร์บินตรวจทางอากาศ แต่ก็ไม่พบ จนกระทั่งเมื่อวานนี้ญาติๆได้ไปสอบพระและบุคคลที่ชาวบ้านเคารพนับถือในด้านคนเจ้าเข้าทรง ได้บอกว่าลูกชายยังมีชีวิตอยู่และอยู่แถวๆที่เจอรถจักรยานยนต์ และให้นำธูปเทียนไปจุดบอกกล่าวจะได้เปิดทางให้พบ ซึ่งทางบ้านได้ไปจุดบอกกล่าวเมื่อวานนี้แล้ว วันนี้ทุกส่วนจึงได้ระดมกำลังกันออกตามหาอีกครั้งในวันนี้เผื่อจะพบตัว

นายน้อย ได้บอกอีกว่านายเค ลูกชาย ป่วยจิตเวชมาหลายปี และกินยามาตลอด ช่วงหลังมีอาการหนักขึ้นหมอต้องให้กินยาและฉีดยาด้วย หากไม่ได้กินยาก็จะมีอาการหูแว่ว ระแวง หงุดหงิด ซึ่งหลังจากวันที่18ที่หายตัวไปก้ไม่ได้กินยาอีกเลย ทำให้ตนหวั่นว่าลูกจะเกิดอาการหูแว่วและเดินเตลิดเข้าไปในป่าเรื่อยๆ และหาทางกลับมาเอารถจักรยานยนต์ที่จอดไว้ไม่พบ และกลัวว่าเมื่อกลับมาไม่มีรถจะถูกดุ ก้อาจจะทำให้ลูกเดินหาไปเรื่อยๆซึ่งในใจก็ยังหวังว่าลูกน่าจะยังมีชีวิตอยู่

ขณะที่ชาวบ้านในหมู่บ้าน ต่างๆก็พร้อมใจกันผลัดเปลี่ยนกันมาช่วยหุงหาอาหาร เพื่อเป็นเสบียงและเลี้ยง จนท.ที่มาปักหลักเป็นศูนย์อำนวยการค้นหาคนหายและผู้ที่เข้ามาช่วยในการค้นหานายเคในป่าด้วย